TENTOONSTELLING ZONDER TITEL TZT009 20 augustus - 16 oktober 2016
monika buch, DON SATIJN & Robbert de Goede
Monika Buch
Monika Buch (ES, 1936) werd in Valencia geboren, waar ze ook opgroeide. Die levensfase speelt nog steeds een belangrijke rol in haar werk. Het licht, de kleuren en de zee. Maar ook de mozaïeken, tegels en andere overblijfselen uit de Arabische tijd hebben voor een deel haar esthetische voorkeuren bepaald. Monika Buch studeerde in Ulm Duitsland aan de beroemde Hochschule für Gestaltung (HfG Ulm). Max Bill was er in die tijd de rector. De HfG Ulm was ontstaan als een voortzetting van het Bauhaus, dat rond 1920 in Duitsland een belangrijke rol heeft gespeeld in de moderne kunst. De school was geen kunstacademie, maar een instituut gericht op de vormgeving van alle aspecten van het dagelijks leven en van de omgeving.
Monika Buch, zonder titel, object,
hout, acrylverf en folie, 40 x 40 cm
De ideeën van Max Bill en de schoolgebouwen die door hem ontworpen zijn, hebben bij Monika Buch haar belangstelling voor de moderne architectuur gewekt. De lessen die het meest directe invloed op haar werk hebben gehad zijn die van Hélène Nonne Schmidt, assistente van Paul Klee in het Bauhaus. Tijdens haar lessen over kleuren en de kleurenleer heeft ze geleerd de zeer gedifferentieerde lange kleurreeksen te schilderen. De inspirerende opgaven van Hermann von Baravalle over ”Die Geometrie als Sprache der Formen” zijn nog steeds als uitgangspunten in het werk van Monika terug te vinden.
Monika Buch, zonder titel,
acrylverf op paneel, 60 x 60 cm
Don Satijn
Don Satijn (NL, 1953) is een veelzijdig kunstenaar. Naast zijn muzikale werkzaamheden maakt hij al lang beeldend werk, tekeningen, grafiek en objecten. Ook in het materiaalgebruik is hij niet kieskeurig, staal, ruw katoen en hout. In veel van zijn beeldend werk is het vierkant of de kubus het uitgangspunt. De oneindige variaties en daarmee een harmonie creëren lijkt eenvoudig, maar zijn erg arbeidsintensief.
Don Satijn,
Giclee print, 40 x 40 cm
Een aantal van de vormen die hij in zijn beelden gebruikt komt ook weer terug in een heel andere techniek die Don soms gebruikt, het giclee printen. Een giclee is een in de Verenigde Staten ontwikkelde druktechniek met behulp van een inkjetprinter. De techniek wordt vooral gebruikt om reproducties van kunstwerken te maken. De term giclee is afgeleid van het Franse werkwoord "gicler", dat stralen of vernevelen betekent.
Don Satijn, Lines XXII, Object,
staal en poedercoating, 40 x 40 x 40 cm
Robbert de Goede
Zijn herkenbare werk, draadsculpturen met garen en touw, is in de lijn van het vroege minimalisme en heeft raakvlakken met de Nederlandse nulbeweging. De gekleurde draden bakenen een geometrisch volume af. Het geheel is concreet en poëtisch. De sterke associatie met computermodellen in CAD-software, voor het creëren van de meer complexe composities, maken dat zijn werk diep geworteld is in de moderne tijd. Zelf zegt Robbert de Goede (NL, 1969) over zijn werk: ‘Mijn installaties zijn gemaakt om de toeschouwer te raken. De kijker wordt in een vacuüm getrokken, een verontrustende puzzel. Hij wordt uitgedaagd om rond de werken te lopen en die van verschillende invalshoeken te bekijken. Dit maakt de toeschouwer intens bewust van zijn positie in relatie tot het kunstwerk.’
Robbert de Goede, Incubator-1, wandobject,
MDF, garen, glas en acrylverf, 45 x 45 x 22 cm
De vergelijking van zijn sculpturen met driedimensionale schilderijen ligt voor de hand. De raakpunten geven een zeer bijzonder effect aan zijn werk. Het werk is toegankelijk voor iedereen. Het verschil zit hem in het oog van de toeschouwer. Afhankelijk van de persoon doe je ontdekkingen in het werk. Het minimale gebruik van materiaal resulteert in transparante vergezichten en maakt zijn constructies zichtbaar. Zijn inzichten verworven als interieurarchitect zijn uitwisselbaar met zijn autonome werk. Hij verwerkt die kennis in zijn kunstwerken.
Robbert de Goede, No freedom without a structure, wandobject in 4 delen,
MDF, polyester garen , acrylverf en glas, 129 x 129 x 19 cm
