Exhibition Untitled TZT084 duo expositie
Eric Lugtigheid en Takashi Suzuki

1 maart – 17 maart 

Eric Lugtigheid

Eric Lugtigheid (NL 1959) is een kunstenaar met passie voor ruimtelijk werk, schilderen en digitale kunst. Zijn werk is doordrenkt van abstractie en worden gecreëerd met behulp van zeer diverse technieken en materialen, voortdurend op zoek naar het nieuwe. Eén van de bronnen van inspiratie voor Eric Lugtigheid is de capsulevorm, die een prominente rol speelt in zijn werk. De eenvoudige, doch krachtige vorm biedt onbegrensde mogelijkheden voor manipulatie en transformatie naar nieuwe vormen en combinaties van kleur en technieken, zowel analoog als digitaal.
De voortdurende drang naar nieuwe ideeën en uitdagingen en om zijn artistieke grenzen te verleggen maakt zijn werk uniek en getuigt van een geheel eigen beeldtaal die voortdurend evolueert, maar altijd herkenbaar blijft als zijnde van zijn hand.

Takashi Suzuki

“Er zijn schilderijen die uitnodigen erin op te gaan, omdat ze je als het ware naar binnen lokken binnen de begrenzingen van hun rand of omlijsting. Die betovering komt dan meestal door een voorstelling of door het kleurgebruik die een diepte suggereert. Dat is de klassieke West-Europese idee van een schilderij: een venster op een voorstelling waarin je je kunt verplaatsen. Een schilderij kan echter ook gesloten zijn, alleen een oppervlak bieden dat niet de indruk van diepte wil geven. Dan heb je de stap naar de meer plastische kunsten: het reliëf, oorspronkelijk bedoeld als een vrij plat beeldhouwwerk, dat met ondiepte een grotere diepte trachtte te suggereren. Echter, ook een reliëf kan zich presenteren als een werk dat geen grotere diepte wil doen vermoeden dan het heeft.

Het tweeluik TS2106 van Takashi Suzuki ( Japan 1948) is zo’n werk. Het is een werk dat als reliëf alleen de diepte laat zien die het daadwerkelijk heeft. Tegelijk bieden ook de twee kleuren eerder uitstraling dan dat ze je naar binnen willen lokken. De twee kleuren – geel en grijs – schijnen als het ware op een doffe manier naar buiten.”

Tussen einde en begin #53. Takashi Suzuki door Bertus Pieters in Villa Repubblica